Οι ειδικοί λένε ‘οχι’ και καταρρίπτουν μύθους δεκαετιών. Ένας γονιός μπορεί σίγουρα να κακομάθει με διάφορους τρόπους το δεκάχρονο ή δεκαπεντάχρονο παιδί του. Παρά την αντίθετη επικρατούσα άποψη, όμως, δεν μπορεί να συμβεί το ίδιο όταν το παιδί του είναι νεογέννητο.

Νέα έρευνα του Πανεπιστημίου Notre Dame τονίζει ότι τα παιδιά των οποίων  η ανάγκη για αγκαλιά ικανοποιείται, γίνονται πιο υγιείς, λιγότερο καταθλιπτικοί, πιο παραγωγικοί και με ικανότητα ενσυναίσθησης ενήλικες. Όταν ικανοποιούνται οι ανάγκες ενός μωρού από το πρώτο έτος της ζωής του, θα μεγαλώσει και θα είναι πιο ανεξάρτητο και πιο χαρούμενο.

Η μελέτη τονίζει επίσης ότι, εκτός από την αγκαλιά, μια θετική παιδική ηλικία με πολύ τρυφερότητα, στοργή και ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά, οδηγεί σε πιο υγιείς ενήλικες που μπορούν να τα βγάλουν πέρα πιο εύκολα. Εξάλλου η βασική πρόκληση που αντιμετωπίζει ένα νεογέννητο είναι το αν μπορεί να εμπιστευτεί τον κόσμο στον οποίο ήρθε και ότι οι βασικές του ανάγκες σε τροφή, ύπνο και προστασία θα ικανοποιηθούν. «Είναι ζήτημα κάλυψης αυτών των αναγκών»

Οταν τα μωρά λίγων μηνών κλαίνε, δεν το κάνουν επειδή αναπτύσσουν μία χειριστική προσωπικότητα. Δεν μπορούν να το κάνουν αυτό ακόμα. Κλαίνε επειδή πεινάνε, αισθάνονται μοναξιά, πόνο, οτιδήποτε μπορεί να τους κάνει να νιώσουν περίεργα, αλλά όχι για να μας κάνουν μία μέρα ό,τι θέλουν. σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί.

‘Η ανάπτυξη έρχεται μόνο μέσα από την αγάπη και τη φροντίδα.’